Naar inhoud springen

Alizé Cornet

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Alizé Cornet
Cluj-Napoca 2024
Cluj-Napoca 2024
Persoonlijke informatie
Nationaliteit Vlag van Frankrijk Frankrijk
Geboorteplaats Nice, Frankrijk
Geboortedatum 22 januari 1990
Woonplaats Nice, Frankrijk
Lengte 1,73 m
Gewicht 63 kg
Profdebuut 2006
Met pensioen 28 mei 2024
Slaghand rechts, backhand tweehandig
Totaal prijzengeld 10.361.553 US dollar
Coach Sandra Zaniewska
Profiel (en) WTA-site
Enkelspel
Winst-verliesbalans 545–456
Titels 6 WTA, 3 ITF
Hoogste positie 11e (16 februari 2009)
Olympische Spelen 3e ronde (2008)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (2022)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 4e ronde (2015, 2017)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 4e ronde (2014, 2022)
Vlag van Verenigde Staten US Open 4e ronde (2020)
Dubbelspel
Winst-verliesbalans 121–159
Titels 3 WTA, 3 ITF
Hoogste positie 59e (7 maart 2011)
Olympische Spelen 2e ronde (2020)
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open 3e ronde (2014, 2019)
Vlag van Frankrijk Roland Garros 3e ronde (2023)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 3e ronde (2019)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2013, 2021)
Gemengd dubbelspel
Winst-verliesbalans 21–22
Grandslamresultaten
Vlag van Australië Australian Open kwartfinale (2009)
Vlag van Frankrijk Roland Garros kwartfinale (2014)
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon kwartfinale (2022)
Vlag van Verenigde Staten US Open 2e ronde (2013)
Laatst bijgewerkt op: 29 mei 2024
Portaal  Portaalicoon   Tennis
Roland Garros 2019
met Xenia Knoll, Wimbledon 2016
Fed Cup-finale 2016 – vlnr: Amélie Mauresmo (captain), Caroline Garcia, Kristina Mladenovic, Alizé Cornet en Pauline Parmentier

Alizé Cornet (Nice, 22 januari 1990) is een voormalig tennisspeelster uit Frankrijk. Zij speelt rechts­handig en heeft een tweehandige backhand. Haar favoriete ondergrond is gravel; daarop boekte zij ook de beste resultaten. Zij was actief in het inter­na­tio­nale tennis van 2004 tot in 2024.

2004 – 2005

[bewerken | brontekst bewerken]

Cornet debuteerde in 2004 op het ITF-toernooi van Amiens (Frankrijk) – zij bereikte meteen de kwartfinale. Haar grandslamdebuut maakte zij tijdens Roland Garros van 2005. Zij was met een wildcard toegelaten tot het hoofdtoernooi en bereikte de tweede ronde, waarin zij verloor van Amélie Mauresmo met 0-6 en 2-6.

Haar eerste succes boekte zij tijdens het WTA-toernooi van Acapulco, waar zij de finale bereikte. In mei bereikte zij de finale van een Tier I-toernooi, in Rome – zij versloeg in de derde ronde de Russin Svetlana Koeznetsova, destijds de nummer 3 van de wereld, en in de halve finale Anna Tsjakvetadze, destijds de nummer 6 van de wereld. In juli won zij haar eerste WTA-toernooi, in Boedapest.

2012 – 2014

[bewerken | brontekst bewerken]

In deze periode bereikte Cornet zesmaal een WTA-enkelspelfinale, waarvan zij er drie won. In Bad Gastein (2012) versloeg zij in de halve finale het derde reekshoofd Ksenija Pervak en in de finale de als tweede geplaatste Belgische Yanina Wickmayer. In Straatsburg (2013), waar zij in 2012 nog de eindstrijd had verloren, rekende zij in de finale af met de Tsjechische Lucie Hradecká. In Katowice (2014) schakelde zij het eerste reekshoofd Agnieszka Radwańska in de halve finale uit, om in de finale te zegevieren over de Italiaanse Camila Giorgi. Daarnaast won zij in de eerste week van 2014 de Hopman Cup, samen met Jo-Wilfried Tsonga – haar tegenstandster in de finale, de Poolse Agnieszka Radwańska, zou het jaar erna dit toernooi alsnog winnen.

2016 – 2017

[bewerken | brontekst bewerken]

In beide jaren maakte Cornet een sterke start. In 2016 won zij in januari het toernooi van Hobart – in de finale won zij van de Canadese Eugenie Bouchard. In 2017 bereikte zij de finale van het in de eerste week van het jaar gespeelde toernooi van Brisbane – hier moest zij haar meerdere erkennen in de Tsjechische Karolína Plíšková.

2018 – 2020

[bewerken | brontekst bewerken]

In 2018 won Cornet het WTA-toernooi van Gstaad – in de finale versloeg zij de Luxemburgse Mandy Minella. In 2019 bereikte zij de finale van het WTA-toernooi van Lausanne – haar landgenote Fiona Ferro eiste evenwel de titel op. In 2020 bereikte zij dan eindelijk ook op het US Open de vierde ronde, nadat zij op de drie andere grandslamtoernooien dit resultaat al minimaal vijf jaar eerder had geboekt.

2021 – 2022

[bewerken | brontekst bewerken]

In 2021 bereikte Cornet de finale van het WTA 250-toernooi van Chicago – zij verloor de eindstrijd van de Oekraïense Elina Svitolina. In juni 2022 bereikte Cornet de dubbelspelfinale in Berlijn, samen met de Zwitserse Jil Teichmann. In oktober bereikte zij in Monastir nog de enkelspelfinale, die zij verloor van de Belgische Elise Mertens.

Haar beste resultaat op de grandslamtoernooien is het bereiken van de kwart­finale op het Australian Open 2022. Haar hoogste positie op de WTA-ranglijst is de elfde plaats, die zij bereikte in februari 2009.

Tennis in teamverband

[bewerken | brontekst bewerken]

In de periode 2008–2023 maakte Cornet deel uit van het Franse Fed Cup-team – zij behaalde daar een winst/verlies-balans van 11–23. In 2016 bereikten zij de finale van Wereldgroep I, die zij verloren van de Tsjechische dames.

Driemaal nam zij deel aan de Hopman Cup: in 2009 met Gilles Simon, in 2014 met Jo-Wilfried Tsonga en in 2015 met Benoît Paire. In 2014 gingen zij en Tsonga met de beker naar huis.

Posities op de WTA-ranglijst

[bewerken | brontekst bewerken]

Positie per einde seizoen:

jaar rang
enkelspel
rang
dubbelspel
2004 861
2005 308
2006 189
2007 57 364
2008 16 127
2009 50 186
2010 78 79
2011 89 86
2012 44 92
2013 27 174
2014 20 110
2015 43 108
2016 46 153
2017 38 115
2018 47 156
2019 60 111
2020 53 185
2021 59 280
2022 36 67
2023 118 317
Legenda
Grandslamtoernooi
Olympische Spelen
Year-End Championships
tot 2009 2009 – 2020 / vanaf 2021
Tier I Premier Mandatory
Tier II Premier Five / WTA 1000
Tier III Premier / WTA 500
Tier IV & V International / WTA 250
Challenger / WTA 125

Overwinningen op een regerend nummer 1

[bewerken | brontekst bewerken]

Cornet heeft viermaal een partij tegen een op dat ogenblik heersend leider van de wereldranglijst gewonnen:

nr. datum toernooi ronde tegenstandster score
1. 2014-02-21 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten WTA Dubai halve finale Vlag van Verenigde Staten Serena Williams 6-4, 6-4 details
2. 2014-06-28 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon derde ronde Vlag van Verenigde Staten Serena Williams 1-6, 6-3, 6-4 details
3. 2014-09-23 Vlag van China WTA Wuhan tweede ronde Vlag van Verenigde Staten Serena Williams 5-6, opg. details
4. 2022-07-02 Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon derde ronde Vlag van Polen Iga Świątek 6-4, 6-2 details

Sinds 30 augustus 2022 (bij haar deelname aan het US Open 2022) houdt Cornet het record van het aantal opeenvolgende grandslamtoernooi-deelnames bij het vrouwenenkelspel, namelijk 69.[1][2] Zij volgde daarmee de Japanse Ai Sugiyama op, die in de periode 1994–2009 een ononderbroken reeks van 62 deelnames realiseerde.

WTA-finaleplaatsen enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond tegenstandster score
gewonnen finales
1. 2008-07-13 Vlag van Hongarije WTA Boedapest gravel Vlag van Slovenië Andreja Klepač 7-6, 6-3 details
2. 2012-06-17 Vlag van Oostenrijk WTA Bad Gastein gravel Vlag van België Yanina Wickmayer 7-5, 7-6 details
3. 2013-05-25 Vlag van Frankrijk WTA Straatsburg gravel Vlag van Tsjechië Lucie Hradecká 7-6, 6-0 details
4. 2014-04-13 Vlag van Polen WTA Katowice hardcourt (i) Vlag van Italië Camila Giorgi 7-6, 5-7, 7-5 details
5. 2016-01-16 Vlag van Australië WTA Hobart hardcourt Vlag van Canada Eugenie Bouchard 6-1, 6-2 details
6. 2018-07-22 Vlag van Zwitserland WTA Gstaad gravel Vlag van Luxemburg Mandy Minella 6-4, 7-6 details
verloren finales
1. 2008-03-02 Vlag van Mexico WTA Acapulco gravel Vlag van Italië Flavia Pennetta 0-6, 6-4, 1-6 details
2. 2008-05-18 Vlag van Italië WTA Rome gravel Vlag van Servië Jelena Janković 2-6, 2-6 details
3. 2012-05-26 Vlag van Frankrijk WTA Straatsburg gravel Vlag van Italië Francesca Schiavone 4-6, 4-6 details
4. 2014-02-22 Vlag van Verenigde Arabische Emiraten WTA Dubai hardcourt Vlag van Verenigde Staten Venus Williams 3-6, 0-6 details
5. 2014-09-20 Vlag van China WTA Guangzhou hardcourt Vlag van Roemenië Monica Niculescu 4-6, 0-6 details
6. 2017-01-07 Vlag van Australië WTA Brisbane hardcourt Vlag van Tsjechië Karolína Plíšková 0-6, 3-6 details
7. 2019-07-21 Vlag van Zwitserland WTA Lausanne gravel Vlag van Frankrijk Fiona Ferro 1-6, 6-2, 1-6 details
8. 2021-08-28 Vlag van Verenigde Staten WTA Chicago hardcourt Vlag van Oekraïne Elina Svitolina 5-7, 4-6 details
9. 2022-10-09 Vlag van Tunesië WTA Monastir hardcourt Vlag van België Elise Mertens 2-6, 0-6 details

WTA-finaleplaatsen dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. finale toernooi ondergrond partner tegenstandsters score
gewonnen finales vrouwendubbelspel
1. 2008-07-13 Vlag van Hongarije WTA Boedapest gravel Vlag van Slowakije Janette Husárová Vlag van Duitsland Vanessa Henke
Vlag van Roemenië Ioana Raluca Olaru
6-7, 6-1, [10-6] details
2. 2010-05-23 Vlag van Frankrijk WTA Straatsburg gravel Vlag van Verenigde Staten Vania King Vlag van Rusland Alla Koedrjavtseva
Vlag van Australië Anastasia Rodionova
3-6, 6-4, [10-7] details
3. 2015-10-18 Vlag van Hongkong WTA Hongkong hardcourt Vlag van Kazachstan Jaroslava Sjvedova Vlag van Spanje Lara Arruabarrena
Vlag van Slovenië Andreja Klepač
7-5, 6-4 details
verloren finales vrouwendubbelspel
1. 2011-08-27 Vlag van Verenigde Staten WTA Dallas hardcourt Vlag van Frankrijk Pauline Parmentier Vlag van Italië Alberta Brianti
Vlag van Roemenië Sorana Cîrstea
5-7, 3-6 details
2. 2014-09-20 Vlag van China WTA Guangzhou hardcourt Vlag van Polen Magda Linette Vlag van Chinees Taipei Chuang Chia-jung
Vlag van China Liang Chen
6-2, 6-7, [7-10] details
3. 2017-08-06 Vlag van Verenigde Staten WTA Stanford hardcourt Vlag van Polen Alicja Rosolska Vlag van Verenigde Staten Abigail Spears
Vlag van Verenigde Staten Coco Vandeweghe
2-6, 3-6 details
4. 2022-06-19 Vlag van Duitsland WTA Berlijn gras Vlag van Zwitserland Jil Teichmann Vlag van Verenigde Staten Storm Sanders
Vlag van Tsjechië Kateřina Siniaková
4-6, 3-6 details
gewonnen finales gemengd dubbelspel
1. 2014-01-04 Vlag van Australië Hopman Cup hardcourt (i) Vlag van Frankrijk Jo-Wilfried Tsonga Vlag van Polen Agnieszka Radwańska
Vlag van Polen Grzegorz Panfil
2–1 details

Gewonnen ITF-toernooien enkelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. datum toernooi ondergrond dotatie tegenstandster score
1. 2006-04-23 Vlag van Italië Bari gravel $ 25.000 Vlag van Italië Tathiana Garbin 6-2, 3-6, 6-2
2. 2006-07-02 Vlag van Italië Padova gravel $ 25.000 Vlag van Argentinië Vanina García Sokol 6-1, 6-4
3. 2007-07-22 Vlag van Oekraïne Dnepropetrovsk gravel $ 50.000 Vlag van Zwitserland Stefanie Vögele 6-4, 6-3

Gewonnen ITF-toernooien dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
nr. datum toernooi ondergrond dotatie partner tegenstandsters in finale score
1. 2011-10-30 Vlag van Frankrijk Poitiers hardcourt $ 100.000 Vlag van Frankrijk Virginie Razzano Vlag van Rusland Maria Kondratjeva
Vlag van Frankrijk Sophie Lefèvre
6-3, 6-2
2. 2012-05-20 Vlag van Tsjechië Praag gravel $ 100.000 Vlag van Frankrijk Virginie Razzano Vlag van Oezbekistan Akgul Amanmuradova
Vlag van Australië Casey Dellacqua
6-2, 6-3
3. 2012-07-22 Vlag van Roemenië Boekarest gravel $ 100.000 Vlag van Roemenië Irina-Camelia Begu Vlag van Roemenië Elena Bogdan
Vlag van Roemenië Ioana Raluca Olaru
6-2, 6-0

Resultaten grote toernooien

[bewerken | brontekst bewerken]
Legenda
g.t. geen toernooi gehouden
l.c. lagere categorie
niet deelgenomen
G uitgeschakeld in de groepsfase
1R uitgeschakeld in de eerste ronde
2R uitgeschakeld in de tweede ronde
3R uitgeschakeld in de derde ronde
4R uitgeschakeld in de vierde ronde
KF uitgeschakeld in de kwartfinale
HF uitgeschakeld in de halve finale
F de finale verloren
W het toernooi gewonnen
 w-v  winst/verlies-balans
toernooi 2005 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024
grandslamtoernooien
Australian Open 1R 1R 2R 4R 1R 3R 1R 2R 3R 3R 2R 2R 3R 2R 2R 2R KF 1R 1R
Roland Garros 2R 2R 1R 3R 2R 1R 2R 1R 3R 2R 4R 3R 4R 2R 1R 2R 1R 3R 1R 1R
Wimbledon 2R 1R 1R 1R 1R 2R 3R 4R 2R 3R 1R 1R 1R g.t. 2R 4R 2R
US Open 3R 3R 2R 1R 2R 2R 3R 3R 1R 1R 2R 1R 2R 4R 1R 3R 1R
Premier Mandatory
Indian Wells 2R 1R 3R 2R 4R 3R 1R 1R g.t.
Miami 1R 3R 2R 1R 1R 4R 3R 3R 2R 1R 2R 3R g.t.
Madrid l.c. 1R 1R 2R 1R 2R 2R 1R 1R 2R g.t.
Peking l.c. 2R 1R 1R 3R 1R 3R 3R 1R g.t.
Premier Five
Dubai/Doha l.c. 3R 1R 3R 2R 2R
Rome F 2R 1R 2R 1R 1R 2R 2R
Montréal/Toronto 1R 3R 2R 3R 1R 1R 3R g.t.
Cincinnati l.c. 1R 2R 1R 1R 2R 2R 2R 3R
Tokio/Wuhan 2R 1R 1R 1R KF 1R 1R KF 1R g.t.
statistieken
titels per jaar 0 0 0 1 0 0 0 1 1 1 0 1 0 1 0
eindejaarsranking 308 189 57 16 50 78 89 44 27 20 43 41 38 47 60

Vrouwendubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi 2006 2007 2008 2009 2010 2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 2018 2019 2020 2021 2022 2023 2024
Vlag van Australië Australian Open 1R 2R 1R 1R 1R 1R 3R 1R 1R 2R 1R 3R 1R 1R 1R
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 2R 1R 2R 1R 1R 1R 1R 2R 2R 1R 2R 1R 1R 3R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 1R 1R 1R 2R 2R 1R 2R 1R 1R 3R g.t. 1R 2R
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 1R 1R 1R 2R 1R 1R 1R 1R 1R 1R 2R 1R 1R

Gemengd dubbelspel

[bewerken | brontekst bewerken]
toernooi 2005 2006 2007 2008 2009 2011 2013 2014 2015 2016 2019 2021 2022 2023 2024
Vlag van Australië Australian Open 2R KF
Vlag van Frankrijk Roland Garros 1R 1R 2R 2R 1R KF 2R 1R 1R 1R 1R
Vlag van Verenigd Koninkrijk Wimbledon 1R 3R 2R 1R KF
Vlag van Verenigde Staten US Open 1R 2R
[bewerken | brontekst bewerken]
Commons heeft media­bestanden in de categorie Alizé Cornet.